გასამდა

შამუგიას “კაპიტულაცია” 10 ხელით გაფორმდა

 ორი წელი და ორი თვე - ქუთაისის მერის თანამდებობაზე მუშაობის ამ ვადით ნუგზარ შამუგიამ აშკარად მოხსნა ქუთაისის თვითმმართველობაში ბოლო 5 წლის მანძილზე არსებული რეკორდი. ციფრი - ორიანი - შამუგიას მერობის ეპოპეაში ერთგვარად საკრალურიც კი აღმოჩნდა: იმ ორშაბათ დღეს პრეზიდენტი ქუთაისში ორ ადგილას მივიდა და ორივეგან შამუგია ოროსანი ბავშვივით დატუქსა. მეორე ორშაბათს კი ქალაქის მერი საკუთარ სკამს გამოეთხოვა და წავიდა... აი, ასე, მარტივად, ორსტრიქონიანი განცხადება დაწერა და წავიდა.

8 დეკემბერს, ქუთაისის 2006 წლის მოწვევის საკრებულო კიდევ ერთხელ შეიკრიბა ქალაქის პირველი პირის ხელის აწევით გასაცილებლად. საკრებულოს უმრავლესობას, რომელიც იმ სხდომაზე არასრული (10-კაციანი) შემადგენლობით გამოცხადდა (სხდომას არ ესწრებოდნენ ანდრო ლოსაბერიძე და კახა ნურალიძე), ეს ამბავი არ გაჭირვებია. შამუგიას “კაპიტულაცია” 10 ხელით უპრობლემოდ გაფორმდა, თუმცა ვერ ვიტყვით, რომ უხერხულობების გარეშე. თუმცა სანამ ამ უხერხულ მომენტებზე გადავიდოდეთ, რომელიც სხდომაზე საკრებულოს ორმა ოპოზიციონერმა დეპუტატმა შექმნა, იმ ამბავზე მოგითხრობთ, რაც საკრებულოს აღნიშნული რიგგარეშე შეკრების მიზეზი გახდა: ნუგზარ შამუგიას განცხადება თანამდებობიდან გადადგომის შესახებ.

“ქ. ქუთაისის საკრებულოს თავჯდომარეს ბ. ა. ხვადაგიანს. ქ. ქუთაისის მერის ნ. შამუგიას განცხადება: გთხოვთ, გამანთავისუფლოთ დაკავებული თანამდებობიდან” (სტილი დაცულია) - აი, ის ტექსტი, რაც შამუგიას ერთ გვერდზე დაწერილმა განცხადებამ დაიტია. აღნიშნული განცხადება ქუთაისის მერმა 7 დეკემბერს დაწერა, რის შემდეგაც მერიის სამსახურების უფროსებთან გამოსამშვიდობებელი თათბირი გამართა, ჩაალაგა “ჩემოდანი” და წავიდა. როგორც თათბირის დამსწრეებმა განმარტეს, შამუგიას წასვლის მიზეზებზე არ უსაუბრია, უბრალოდ, გამოემშვიდობა ყველას და წავიდა. თუმცა წასვლის მიზეზი ისედაც ცნობილი გახლდათ: ეს მიზეზი მთელმა საქართველომ იხილა ტელეკრანებიდან 1 კვირით ადრე, 30 ნოემბერს, როდესაც პრეზიდენტმა სააკაშვილმა ნუგზარ შამუგია საჯაროდ დატუქსა. როგორც ჩანს, თანამდებობასთან განშორება გაცილებით მძიმეა, ვიდრე - მისი მიღება, რადგან როცა შამუგია ქალაქის მერად დაინიშნა, მან ხმამაღლა განაცხადა, რომ ამ გადაწყვეტილების მისაღებად 3 უძილო ღამე დასჭირდა, თანამდებობასთან გამომშვიდობებას კი მან 1 კვირა მოანდომა.

ნუგზარ შამუგია ქუთაისის საკრებულოს ბიურომ 2007 წლის 12 ოქტომბერს 3 კანდიდატს შორის გამოარჩია. მისი სამოქმედო პროგრამა ათი პუნქტისგან შედგებოდა, მათ შორისა გახლდათ ისეთი “დიადი მიზნები”, როგორიცაა “ქუთაისი - კულტურულ-საგანმანათლებლო ცენტრი”, “ქუთაისი - მძლავრი სამედიცინო ცენტრი”, “ქუთაისი - ტურიზმის ქალაქი”, “წერტილოვანი თავისუფალი ეკონომიკური ზონის შექმნა ქუთაისში” და სხვა. ამ ყველაფრის მიღწევას შამუგია ცენტრალურ ხელისუფლებასთან აქტიური თანამშრომლობის საშუალებით გეგმავდა.

“ერთ და ორ თვეში რაღაც სასწაულებს ვერ მოვახდენ, მე მამაზეციერი არ ვარ, მაგრამ ერთი-ორი წლის შემდეგ, ხალხი რომ შემეკითხება, რა გააკეთე ქუთაისშიო, ხომ უნდა გავცე კონკრეტული პასუხი, რომ ეს გავაკეთე?! მე აქ სანამდე მოვიდოდი, სამი დღე და ღამე არ მიძინია. ზოგი აქ შეიძლება მოვიდა სახელის და გვარის გულისთვის. მე ქუთაისში ჩემი სახელი და გვარი არ შემირცხვენია. რადგან გადავწყვიტე და ავიღე ამოდენა პასუხისმგებლობა, ეს უნდა გავაკეთო. თუ შევხედე, რომ ვერ ვაკეთებ. არავის კარნახი არ მჭირდება, მე თვითონ წავალ,” - ეს გახლდათ შამუგიას პირველი განცხადება ქალაქის მერის ამპლუაში. თუმცა, იგი “თვითონ წასვლას” მაინც ვერ მიხვდა, მიუხედავად იმისა, რომ მთელი მისი მერობის პერიოდში არა ერთხელ გავრცელდა ინფორმაცია, რომ მას თანამდებობას გამოათხოვებდნენ და ამიტომაც, ბოლოს ისევ პრეზიდენტმა უკარნახა ისე, როგორც ეს აქამდეც არაერთგზის მომხდარა ქუთაისში. მაგალითად, ასე მოხდა 2007 წლის თებერვალში, როდესაც ორთვიანი მერობის შემდეგ თანამდებობიდან გადადგა ბიქტორ ბალანჩივაძე. ბალანჩივაძის შესაბამის განცხადებას რამდენიმე დღით დაასწრო პრეზიდენტის სატელევიზიო გამოსვლამ, სადაც მიხეილ სააკაშვილმა აღშფოთება გამოხატა იმის გამო, რომ ქუთაისის მერმა ბიუჯეტიდან 48000 ლარიანი სამსახურებრივი ავტომანქანა შეიძინა. შემდეგ, ასევე, სატელევიზიო სანახაობამ დაასწრო მერის მოვალეობის შემსრულებლის ნიკო კაჭკაჭიშვილის უფლებამოსილების შეწყვეტას: 2007 წლის 2 ივლისს 27 ხელბორკილიანი თანამშრომელი გაიყვანა კუდ-მა მერიის შენობიდან ტელეკამერების თანხლებით, რასაც მოჰყვა ქუთაისის მერის თანამდებობის დასაკავებლად კონკურსის გამოცხადება და ამით კაჭკაშვილის შვიდთვიანი მმართველობის დასრულება ქალაქში. არადა, მაშინ, როცა კაჭკაჭიშვილი ქუთაისის მერის მოვალეობის შემსრულებლად დაინიშნა, “ახალმა გაზეთმა” მას ასეთი შეკითხვა დაუსვა: “როგორ ფიქრობთ, რამდენ ხანს გასტანს თქვენი მერობა?” რაზეც კაჭკაჭიშვილმა ასეთი პასუხი გასცა: “ვფიქრობ, საკრებულოს უფლებამოსილების ვადის ამოწურვამდე”. საკრებულოს ვადა 2010 წლის მაისში ეწურება, კაჭკაჭიშვილი კი მერობას 2 წლის და 2 თვის წინ გამოემშვიდობა, თუმცა წინამორბედებისგან განსხვავებით, ის სახლში ან ბიზნესში არ წასულა, მან იმერეთის სამხარეო ადმინისტრაციაში - გუბერნატორის მოადგილის პოსტზე გადაინაცვლა, რაც ცალსახად მისი უახლოესი მეგობრის - აკაკი ბობოხიძის დამსახურებაა.

როგორც ვნახეთ, ქუთაისის 2006 წლის მოწვევის საკრებულომ მთელი ამ ხნის მანძილზე 2 მერის და 1 მერის მოვალეობის შემსრულებელი გაისტუმრა, თუმცა რაოდენ გასაკვირიც უნდა იყოს, საკრებულოს (მხედველობაში გვაქვს გადაწყვეტილების მიმღები უმრავლესობა) არც ერთი მათგანის მიმართ არ ჰქონია პრეტენზია. შენიშვნებს ყოველთვის ქვეყნის პირველი პირი იძლეოდა, მერე ქალაქის პირველები განცხადებებს წერდნენ. საკრებულო კი, როგორც წესი, მხოლოდ ხელის აწევით და გადაწყვეტილების რატიფიცირებით შემოიფარგლება.

ასე მოხდა 8 დეკემბერსაც. საკრებულოს სხდომა თავმჯდომარემ - ამირან ხვადაგიანმა გახსნა და ადგილობრივი თვითმმართველობის სახელით, ნუგზარ შამუგიასადმი სამადლობელი სიტყვა წარმოთქვა: “ამ 2 წლის განმავლობაში, როდესაც ბატონი ნუგზარი იყო ქალაქის აღმასრულებელი ხელისუფლების პირველი პირი, ქალაქში ბევრი რამ გააკეთა ხელისუფლებამ ყველა მიმართულებით - ინფრასტრუქტურა, ქალაქის აღმშენებლობა. ბატონი ნუგზარი იყო ის ადამიანი, რომელიც დღე და ღამე შრომობდა, რომ ქალაქში პრობლემები მოგვარებულიყო. პრობლემები ნებისმიერ განვითარებულ ქვეყანასა და ქალაქშია, მაგრამ მე არ შემიძლია, თქვენთან ერთად, იმ გაწეული შრომისათვის, რაც ბატონმა ნუგზარმა გასწია, მადლობა არ ვუთხრა მას, არ ვუსურვო ჯანმრთელობა, წინსვლა და გამარჯვება. ბატონი ნუგზარი შემთხვევითი კაცი არასდროს ყოფილა, ბატონ ნუგზარს ძალიან კარგად იცნობდა ქალაქის საზოგადოება და ბატონი ნუგზარი საქმის მკეთებელი კაცი იყო. მე კიდევ ერთხელ, ქალაქის თვითმმართველობის სახელით, მადლობას ვეუბნები ბატონ ნუგზარს გაწეული საქმიანობისათვის.” ამ სიტყვას, ალბათ, მქუხარე ტაში დაამშვენებდა, რომ არა საკრებულოში სუსტად, მაგრამ მაინც წარმოდგენილი 2 ოპოზიციური ხმა.

უმრავლესობას მორალი და ღირსება ჯერ “რესპუბლიკური პარტიის” წარმომადგენელმა ვიკა ნაკაშიძემ დაუწუნა: “იმ ძალისთვის, რომელსაც წარმოადგენთ თქვენ, ძალიან უცხოა ადამიანური ღირსება იმიტომ, რომ ნებისმიერი დანაშაულისთვის, ნებისმიერი გადაცდომისთვის ადამიანი შეიძლება გაათავისუფლო ღირსეულად, პირადი შეურაცხყოფის გარეშე, იმიტომ რომ ნორმალურ სახელმწიფოში აცნობიერებენ, რომ ამ ადამიანის უკან არის ღირსება, თავმოყვარეობა და ამ ადამიანის ოჯახი. ამ აქციით ადგილობრივი თვითმმართველობის წინ ხელისუფლება გვთავაზობს ახალ ფორმულას - “მეფე კეთილია”, რათა დააჯეროს მოსახლეობა, რომ ის უმსგავსოებები, რაც ხდება ადგილებზე, თითქოს არ იცის პირველმა პირმა და რომ ეს პრობლემები თითქოს მხოლოდ ადგილობრივი ჩინოვნიკების დონეზე წყდება,” - განაცხადა ნაკაშიძემ საკრებულოს სხდომაზე და იქვე დასძინა: “თუკი გადასაყენებელი იყო, მე ვიქნებოდი ბედნიერი, ადგილობრივ თვითმმართველობას ჩავარდნილი “კორპუსის პროგრამის” გამო დაეყენებინა მერის პასუხისმგებლობის საკითხი და არა - მამა და მარჩენალის განწყობისა და პიარისთვის.”

ამის შემდეგ სიტყვა “ლეიბორისტმა” სამსონ გუგავამ გადაიბარა: “ქალაქის საკრებულო დღეს მესამე მერს ემშვიდობება, გამომდინარე იქიდან, რომ მათი საქმიანობა ვერ იყო ეფექტური. მინდა შეგახსენოთ, რომ თვითმმართველობის შესახებ კანონი თავმჯდომარეს ავალდებულებს არა მარტო საკრებულოს თავში ჯდომას და ბიუჯეტის დამტკიცებას, არამედ მის განხორციელებაზე კონტროლს. თუ ეს სამივე მერი ვერ ასრულებდა უფლება-მოვალეობას, სად იყო ამ დროს საკრებულოს თავმჯდომარე? მე მისგან არც ერთხელ არ გამიგონია კრიტიკა - არც პირველი, არც მეორე, არც მესამე მერის მიმართ. დღესაც, ჩვენ ვამბობთ, რომ მერი მიდის საკუთარი განცხადების საფუძველზე მაშინ, როცა ის პრეზიდენტის კრიტიკის შედეგად მიდის. ბატონო თავმჯდომარევ, ამდენად, პასუხისმგებლობა უნდა გაიზიაროთ და უნდა გადადგეთ თქვენც!” - სამსონ გუგავას ამ განცხადებას დარბაზისადმი უხერხულად თვალის გადავლებით უპასუხა ამირან ხვადაგიანმა. ხვადაგიანსა და უმრავლესობას უხერხულობა დაეტყოთ მაშინაც, როცა ვიკა ნაკაშიძემ მათ რიტორიკული კითხვით მიმართა: “ეთანხმებით თუ არა პრეზიდენტის შეფასებას, რომ “ვარდების რევოლუციის” შემდეგ გამოყვანილი იქნა ხელისუფლების კასტა, რომელიც არ ზრუნავს მოქალაქეებზე?” უმრავლესობას ამაზე პასუხი არ აღმოაჩნდა და თავის დაძვრენის მიზნით, უბრალოდ, განაცხადეს, რომ შეკითხვა ვერ გაიგეს (?!)

უხერხულობების მიუხედავად, საკრებულოს უმრავლესობამ შამუგიას განცხადება დააკმაყოფილა. ოპოზიციას კენჭისყრაში მონაწილეობა არ მიუღია. იმავე დღეს, საკრებულოს ბიურომ კონკურსი გამოაცხადა მერის ვაკანტური თანამდებობის დასაკავებლად. კონკურსანტებს განცხადებების შესატანად ორკვირიანი ვადა აქვთ, რის შემდეგაც საკრებულოს ბიურომ მერობის ერთი კანდიდატი უნდა შეარჩიოს, რომელიც საკრებულოს სხდომაზე აირჩევა კენჭისყრის შედეგად. ქუთაისში გავრცელდა ინფორმაცია მერობის მსურველი რამდენიმე კანდიდატის შესახებ. მათ შორის დასახელდა მერიის აპარატის უფროსი თენგიზ თოფურიძე, რომელმაც აღნიშნული ინფორმაცია უარყო. ასევე, ითქვა, რომ მერის პოსტზე გადაინაცვლებდა იმერეთის გუბერნატორის პირველი მოადგილე ლაშა კილაძე, რომელმაც, ასევე, არ დაადასტურა აღნიშნული ინფორმაცია. საბოლოოდ, გაირკვა, რომ ხელისუფლების კანდიდატი გია თევდორაძე იქნება: “ჯერ საბოლოოდ არაფერი გადამიწყვეტია, კონსულტაციები მაქვს ჩემს მეგობრებთან და ვნახოთ,” - განაცხადა მან “ახალ გაზეთთან” საუბარში. გია თევდორაძე 2005-07 წლებში იმერეთის გუბერნატორის მოადგილედ მუშაობდა. მანამდე კი - ქუთაისის მერიაში. პოლიტიკური კარიერა მან გაცილებით ადრე - “მოქალაქეთა კავშირის” ახალგაზრდული ორგანიზაციიდან დაიწყო, შემდეგ `გაერთიანებულ დემოკრატებში~, მოგვიანებით კი “ნაციონალებში” გადაინაცვლა. ამჟამად თევდორაძე ოჯახური ბიზნესითაა დაკავებული.

ქუთაისის მერი საკრებულომ უახლოესი 1 თვის ვადაში უნდა აირჩიოს კონკურსის წესით. 2006 წლის მოწვევის საკრებულო მერის თანამდებობაზე კონკურსს უკვე მესამედ ატარებს. პირველად - 2006 წელს კონკურსში 6 კანდიდატი (ზურაბ მარუაშვილი, სევარიონ კინწურაშვილი, ედიშერ დეისაძე, ლაშა გაჩეჩილაძე, ლავრა ნიშნიანიძე, ბიქტორ ბალანჩივაძე) მონაწილეობდა, მეორედ კი - სამი (ლავრა ნიშნიანიძე, ჯიმშერ რუხაძე და ნუგზარ შამუგია). ხოლო მერობის რამდენი მსურველი გამოჩნდება ამჯერად, ეს 2 კვირაში გაირკვევა.

მაია მეცხვარიშვილი